Historia
Drewniany kościół istniał w tym samym miejscu już w XIII wieku. Pierwsze wzmianki o parafii pochodzą z lat 1325- 1327. Prawdopodobnie kościół powstał na miejscu starej świątyni pogańskiej. W kościele jest schowek na monstrancję wydrążony w pniu rosnącego tu niegdyś wiekowego dębu ,obmurowanego w trakcie budowy kościoła w 1586 roku. Ciekawa jest zachowana legenda, mówiąca o dwóch olbrzymach, którzy budowali drewniany kościół. Jeden stał na górze w Łazanach, a drugi karczował las na przeciwległej górze Stryszowa. Wielkie dęby przerzucali przez dolinę Raby. O tym, że mogła tu istnieć świątynia pogańska świadczą też istniejące w okolicy liczne kurhany.
W roku 1549 parafia stała się własnością Lubomirskich. Twórcą potęgi tego rodu był Sebastian Lubomirski, herbu Szreniawa bez Krzyża, żyjący w latach 1546- 1613. Pełnił godność żupana krakowskiego[zarządzał kopalnią soli w Wieliczce] w latach 1581 do 1592. W tym samym czasie jego stryj- Jakub Lubomirski był pierwszym proboszczem Parafii Łazany. Sebastian Lubomirski zasilił pieniędzmi pochodzącymi z kopalni soli budowę kościoła w Łazanach. Kościół w Łazanach, ufundowany przez Lubomirskich, należy do licznych w Małopolsce, które powstały z pieniędzy z „wielickiej soli”. Wymurowany jest z cegly i kamienia, z prezbiterium zwróconym na wschód. Budowa jego trwała cztery lata 1586- 1590. Wizytacja biskupa Szyszkowskiego z roku 1618 zamieszcza opis kościoła murowanego z przylegającą do niego dzwonnicą, zakrystią i kaplicą, już całkowicie wyposażonego.
W ciągu wieków architektura kościoła mimo kilku restauracji nie uległa istotnej zmianie. Po raz pierwszy odnowiono kościół w latach 60- tych XVII wieku, po zniszczeniach spowodowanych przez „ potop szwedzki”. Wspomina o tym wizytacja biskupia z 1665 roku. Ówczesny właściciel Łazan – Stanisław Samuel Kalinowski, ufundował obraz św. Stanisława i dwa bliźniacze ołtarze boczne. W II połowie XIX wieku pokryto kościół dachówką. Nowe organy zakupiono w 1867. Kościół został też otynkowany. W 1892 roku właściciele majątku Łazany- Julian Dunin- Brzeziński i Anastazja Morawska, ufundowali nowy „ Wielki Ołtarz”. Krakowski architekt Tadeusz Stryjański zaproponował tryptyk gotycki, a ołtarz w tym stylu wykonał krakowski rzeźbiarz Wakulski. W rok później ołtarz konsekrowano. Ambona w stylu romańsko- gotyckim pochodzi z roku 1898.
W latach 70- tych XX wieku kościół pokryto blachą miedzianą. W latach 1990- 1995 zostało odnowione wnętrze kościoła i 4 ołtarze.
Kaplica cmentarna
Ufundowana przez właścicieli majątku Łazany :
Juliana Dunin- Brzezińskiego i Anastazję Morawską w roku 1893. Jest to smukła budowla w stylu neogotyckim. We wnętrzu kaplicy znajduje się krypta grobowa. W portalu widnieje wizerunek herbu Dunin- Brzezińskich- „Łabędź”.
Opracowanie historii: Maria Dziobek